Het beeld dat ik koos voor deze pagina zegt veel over mijn werkwijze als psycholoog in Zwitserland. In het begin lijkt de situatie moeilijk te zien door de dichte mist. De heuvels en valleien, de bergen en de rivieren zijn nauwelijks zichtbaar. Toch is er – hoe vaag ook – een brug zichtbaar.
Zodra het process van “coaching” of “counselling” begint, zodra een client de beslissing neemt om de eerste stappen te maken op een nieuw pad dan trekt een deel van de mist al vaak op. Niet langer is de vraag “waarheen?” verlammend; nee, integendeel. Die vraag stellen wordt vanzelf een actie: stappen naar de brug. Wat ligt er voorbij de mist en nevel? Welke vragen? Welke emoties? Wat zijn de opties? Wat zijn de consequenties? Wat weerhoudt mij ervan vol in het leven te staan?
Voor mij draait deze fase vooral rond de vraag: welke kwestie in het leven heeft een nieuwe visie nodig, een verse blik? Wat in het leven behoeft een nieuwe interpretatie? Eentje die de energie geeft om langzaam weer actief met het leven om te gaan? Waar is iemand angstig of nerveus over? Of waar komt de bossheid vandaan?
Sooner or later something seems to call us onto a particular path… this is what I must do, this is what I’ve got to have. This is who I am.
James Hillman
Ik zie psychologische kwesties niet als problemen die opgelost moeten worden, maar als uitdagingen die respect verdienen en die vragen om begrip. Het is zinloos om onze tekortkomingen of stoornissen een kooi in te willen stoppen en ondergeschikt te maken. Dat soort onrust komt altijd weer opnieuw naar boven, in vaak steeds vernietigender toon.
Welke verhalen vertellen wij onszelf, over onszelf?
Midden in het hart van onze frustraties en verdriet, onze woede of onze verslavingen zit ook de sleutel waarmee wij ons kunnen bevrijden van hun overmacht. Maar om die sleutels te vinden is het vaak nodig om diep en met respect onze eigen gevoelens te bekijken. Ons verdriet, onze eigenwijzigheid, onze woede – maar ook de bronnen van ons plezier en genoegen, onze rust en bescheidenheid.
De domeinen van onze geest, onze ziel, ons bewustzijn vragen niet om nog meer plannen, nog meer aanvalsstrategieën. Integendeel: zij verlangen rust, integriteit, nieuwsgierigheid. Ons vermogen om onderscheid te maken tussen onze eigen schaduwen en onze kracht, en ons vermogen om vol compassie naar onszelf en anderen te kijken.
Onze emotionele gezondheid is niet alleen het resultaat van hormonen, neurotransmitters en hersenstructuren. Onze emotionele gezondheidszorg hangt in grote mate af van de verhalen die wij onszelf vertellen over onszelf, over naasten, over collega’s en vrienden, en over de wereld daarbuiten. Hoe maken wij en hoe geven wij betekenis aan de dingen die gebeuren? Zodra we in staat zijn die verhalen te zien, en welke effecten zij hebben op onze geestesgesteldheid, pas dan kunnen we zelf proberen die verhalen te herschrijven. Onze veranderde houding tegenover de werkelijkheid leidt dan heel vaak tot een veranderde houding van de werkelijkheid tegenover ons.
We can learn something new anytime we believe we can.
Virgina Satir
Zoals ik elders schreef:
It is this process of catching our own stories and becoming the authors of our own narratives again that I refer to as “story catching” – as we ‘catch’ ourselves repeating over and over the stories of our lives, we become aware that by changing words, by changing the meaning we attach to those words that we can re-author our interpretations of our lives. This – I have found – is one of the most empowering experiences anyone can undergo.
Deze vier benaderingen in de psychologie inspireren mij het meest:
Let op: deze pagina’s komen van het Engelstalige deel van mijn site…
- Archetypische Psychologie
- Existentiële Psychologie
- Narratieve Psychologie
- Spirituele Psychologie
Life as a therapist is a life of service in which we daily transcend our personal wishes and turn our gaze toward the needs and growth of the other. We take pleasure not only in the growth of our patient but also in the ripple effect—the salutary influence our patients have upon those whom they touch in life.
Irvin D. Yalom